وصیت نامه
به نام الله، پاسدار حرمت خون شهیدان، یار و یاور مستضعفان و محرومان.
خداوند قادر و متعال، شهادت با عزت و شرف در راه خویش را نصیب من کرده تا از خود نکاتى چند به عنوان یادگارى به جاى بگذارم.تاریخ انسان همیشه صحنه مبارزه حق با باطل بوده است; این لغت الهى است که حق، همیشه پیروز مى‌گردد. حال باطل به هر شکل که مى‌خواهد در بیاید مهم نیست. پس اگر ما ادعاى حقانیت داریم; باید هیچگونه بیمى به خود راه ندهیم که، ((نصر من الله و فتح قریب)) ولى این سخنان در هر زمان میزانى دارند; و میزان آن نیز در زمان ما، اولى الامر زمان، حضرت امام خمینى روحى فدا مى‌باشد پس بر ماست که هر چه بیشتر و دقیقتر دستورات; این پیر دلاور، نور جماران، وارث انبیاً ونایب بر حق امام زمان(عج) را که در شجاعت و شهامت و رنج کشیدن همچون پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) در صبر، پایدارى، بزرگوارى، همچون پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) مى‌باشد; تا جایى که جان و دل بپذیرد و عمل بنماید. آرى! پروردگار احدیت را سپاس مى‌گوییم; که به من فرصت داد تا اسلام را بشناسم و با جهل و خاموشى و شرک از دنیا نروم.
آرى انقلاب اسلامى باعث شد که من از زندگى پست و مادى و زودگذر دنیا خارج شوم و راه جاودانگى انسان را، بدانم. پروردگار عالمیان را سپاس مى‌گوییم که این نعمت بزرگ و گرانبها (امام امت، رهبر مستضعفان جهان، خمینى کبیر) را براى ما فرستاد تا ما را از ظلمت نجات داده و راه روشنایى را به ما نشان دهد; و ما را روانه میدانهاى مبارزه علیه کفر کند تا لوله‌هاى تفنگمان را به طرف قلب کفر جهانى که به سرکردگى آمریکاى جنایتکار است; شوروى غارتگر و عمال پلید آنان، نشانه بگیرم. آرى! همین است. من مى‌روم تا به نداى; (هل
من ناصر ینصرنى) امام حسین(ع) لبیک بگویم. مدتهاست که به انتظار شهادت نشسته‌ام و از خداوندمتعال به خاطر گناهان گذشته‌ام; آمرزش مى‌طلبم…
من مى‌روم به جایى که یاران حسین(ع) عاشقانه و با نیتى پاک جان خود را فداى (الله)، قرآن و اسلام مى‌کنند. جایى که مردان حق از تمام وابستگیهاى دنیوى چشم پوشى کردند و از زن و فرزند، خانواده، پدر و مادر خود دور شده‌اند، تا به حق بپیوندند مى‌روم تا با خونم، خدمت کوچکى به اسلام و دینم کرده باشم چرا که اسلام به خون احتیاج دارد تا آبیارى شود .
و مستضعفان جهان از زیر سلطه ستمگران خلاصى یابند. من مى‌روم ولى از شما، پدر و مادر، دوستان و برادران و کسانى که این وصیت نامه را مى‌خوانید مى‌خواهم فقط تقوا پیشه خود کنید. اگر چه خودم از عهده آن بر نیامده‌ام، ولى شما را به این امر مهم، سفارش مى‌کنم. پدر، مادرم و عزیزانم، اگر خداوند بزرگ شهادت را نصیب من کرد در فراقم، گریه نکنید ناراحتى از خود نشان ندهید تا آنجا که
مى‌توانید صبر کنید، همچون رهبرعزیزمان که در سوگ فرزند عزیزش; ((حاج آقا مصطفى)) که او را امید به آینده اسلام مى‌دانست هیچگونه ناراحت نشد; فقط سه بار گفت: ((انا لله و انا الیه راجعون)) آرى! مردان خدا باید اینگونه باشند. از عزیزترین چیزشان چشم پوشى کنند، چرا که در این صورت، خداوند آنان را بسیار دوست مى‌دارد.
اسمشان را در گروه صابرین ثبت مى‌نماید. امام جعفر صادق(ع)، درباره صابرین مى‌فرماید: هر کس از مومنین به بلایى گرفتار شود، صبر کند، برایش اجر هزار شهید دارد.
((این مختصرى تذکراتم را به صورت وصیت نامه از خود باقى مى‌گذارم – والسلام
سرباز کوچک امام خمینى ((اسکندر امینى))
خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدى، حتى کنار مهدى خمینى را نگهدار
تاریخ ۱۳۶۵/۵/۹
محل شهادت: در یکى از محورهاى برون مرزى